Solliciteren; wat kom je BRENGEN?

Solliciteren Aanwezigheidspremie of loon naar werken? Ons inziens is er nogal een verschil van inzicht tussen werkzoekenden. Natuurlijk wil je werken en daarmee je salaris verdienen. Maar hoe stel je je op tijdens een sollicitatiegesprek? Het valt ons op dat er nogal eens ‘eenzijdig’ gedacht wordt. Men komt een salaris halen, terwijl een bedrijf erin geïnteresseerd is welke dienst je het bedrijf kunt leveren en dus: WAT KOM JE BRENGEN? USP Dat klinkt als een open deur, is het ook, maar ook hier: je moest eens weten hoe vaak dat verschil van inzicht er is! Oftewel, bereid je voor op het sollicitatiegesprek door voor jezelf helder te hebben wat jij het bedrijf kunt bieden. Stel jezelf daarom de volgende vragen: Wanneer zou jij voor jezelf betalen als jij de (salaris)betalende partij zou zijn? Wat is jouw USP (Unique Selling Point)? Je mag jezelf best verkopen (maar wel eerlijk); doet het bedrijf in kwestie zelf ook. Vergroot je kansen In de voorbereiding voor een sollicitatiegesprek verdiep je je eerst o.a....
Lees meer

Aanbestedingen & schijnzekerheid; zaken doen met alleen grote detacheringsbureaus

One stop shopping Sinds jaar en dag proberen wij ook in te schrijven op aanbestedingen van (semi-)overheidsinstanties.  Soms krijgen wij letterlijk een compliment van de betreffende organisatie dat men het leuk vindt dat ook wij als nichemarktpartij hebben ingeschreven, maar uiteindelijk kiest men toch voor een grote personeelsdienstverlener. Al jaren ‘strijden’ wij daarom tegen deze ‘one stop shopping’. Heel eerlijk gezegd begrijp ik het ‘one stop shopping principe’ wel. Ik koop mijn levensmiddelen ook bij de supermarkt; het is voor mij veel sneller. Echter, als ik wat bijzonders nodig heb, koop ik dat toch bij de detailhandel, zoals de banketbakker, de keurslager, de bloemist. Laten we hen de nichemarkt noemen. Dus, waarom niet two or three stop shopping? (Standaard & specialisten). Maar waar gaat het echt om? Sinds een paar jaar mogen overheden geen omzeteisen meer vermelden. Dit ter voorkoming van ongelijke kansen voor inschrijvers, oftewel grootbedrijf versus het MKB. Dit wordt daarom opgelost met het invullen en ondertekenen van een 12 paginalang formulier waarbij je...
Lees meer

Het ik- versus het wij-gevoel

Wij-gevoel in het bedrijfsleven, niet in de politiek Bij bedrijven wordt zo veel mogelijk ‘gewerkt’ aan een wij-gevoel, opdat de medewerkers zich meer betrokken voelen bij hun werk en dus bij het bedrijf in kwestie. Dit wordt zo veel mogelijk gecommuniceerd, intern en extern. Er wordt regelmatig op gehamerd en zo consequent mogelijk het voorbeeld gegeven. Dit is zowel bedrijfscultuur als huisstijl. Je merkt dat ook tijdens gesprekken met mensen bij verjaardagen of zelfs met sollicitanten. Zelfs als zij het bedrijf in kwestie hebben moeten verlaten om bijvoorbeeld economische redenen. Ook dan spreekt de voormalige werknemer nog met ‘wij’, en meestal met blije glimmende ogen! Het individualisme in de politiek En hoe is dit op macroniveau? Oftewel, op landsniveau? Hoe anders is het daar. Helaas, iedere politicus spreekt met ‘ik’: ‘Ik wil…’, ‘ik dit, ik dat…’. Ondanks alle adviseurs die in Den Haag en in de lokale politiek aanwezig zijn, is er blijkbaar niemand zich realiseert dat wij, het volk der Nederlanden, ons op die...
Lees meer